Pangenhas

Cebuano: Pagpangenhas o pagpanguha ug suwake, dapaw-dapaw ug uban pang kinhason, mao kini ang kalingawan nga among buhaton uban sa akong mga amiga kada adto nako sa dakbayan sa Maasin. Pero dili kini namu kanunay buhaton, panagsa lang. Buhaton lang ni namo kung hunas ang dagat o kung naa pa kami oras o gusto namong mukaon ngadto sa baybayon. Usahay magsabot mi nga mangenhas, usahay pod dili. Sa mga panahon nga dili mi magkasabot o mukalit lang kami ug hisgot nga mangenhas, Manghuwam ra ko ug suotan ngadto ni Yhing para makatamak ko sa dagat kay ug dili ko manghuwam, muoli ko sa amo nga basa. Usahay, mangadto mi sa baybayon uban sa pamilya sa isa sa akong amiga, magdala kami ug kan-on, suka nga pinakurat ug imnunon para adto lang namo kaunon among mga kinuha. Sa wala pa ko makatilaw, naglibog ko ug mutilaw ba ko o dli pero sa dihang natilawan na naho, ako na kining geisip nga usa sa mga paborito nahong pagkaon. Dili man ko kamao mukuha, sige lang ko ug sunod-sunod nila para ako ang tegdala sa ilang mga kinuha. Mao na ang akong matabang ngadto nila. bisan kapoy, makalingaw man pod. kung muingon sila nga mangenhas, sugot dayon ko. Hehehe. Dili gyud naho makalimtan ang unang pagpangenhas. Kini nahetabo niadtong Hunyo 26, 2010. Kung dili tungod nila Yhing ug Mommy Ritchile, siguro hangtod karon wala pa ko kasuway ug pagpangenhas. Kung dili tungod nila, wala pa siguro ko katilaw sa kalami sa suwake ug dapaw-dapaw. Dako gyud nakong pasalamat ngadto kanila. Ang Ginoo kanunay manalangin kaninyo. Amping!

English: Pagpangenhas or getting sea urchins and other sea shells is one of the activity I often did together with my friends when I go to Maasin City. We can do it only when it is low tide. We do it when we have time or when we want to eat at the seashore. Sometimes, we plan to do it, and sometimes it just comes to our mind without plan. In those cases, I just borrow clothes from Yhing so I can step into the sea because if I don't borrow, I will go home with wet clothes. Sometimes, we go together with the family of my friend to the seashore and bring cooked rice, vinegar called pinakurat and softdrinks so we will eat there. When I did not know it yet, I was worried whether it tastes good or not. But now I'm thinking of it to be one of my favorite foods. Since I don't know how to get those stuffs, I'm just at their back, following them to bring all they have got. That's the least I could do. Even though it was tiring, it was always enjoyable. Everytime they told me to Mangenhas, I agreed right away. I can't forget the first time I experience pangenhas. It was on June 26, 2010. Yhing and Ritchiele forced me to do it. If not because of them, I had never tasted sea urchin's deliciousness. I owe it to them. I really thank my friends! Take care!